Στα όρια του πάθους αν βρεθείς
το λάθος φλερτάρει επικίνδυνα με το σωστό
βελόνες που χάθηκαν σε μια αμμουδιά
τα εγώ μας που τις ψάχνουν απεγνωσμένα
Γράμματα κιτρινισμένα από τον χρόνο
κρυμμένα σε ένα συρτάρι γεμάτο αναμνήσεις
οι αγκαλιές σου και τα φιλιά σου απόψε
με αιώνιο δικαστή μας τις τύψεις.
Μάρτυρες μου τα δάκρυα πού έχυσα
ακόμα και αυτά που με δυσκολία κράτησα
γύρω από τις μεγάλες μου βλεφαρίδες
την ώρα της ατέλειωτης προσμονής
Ποινή που μου ανακοινώθηκε τα ισόβια κάτεργα
γιατί έκανα το λάθος ελεύθερα να σε αγαπήσω
χωρίς η καρδιά μου να βάλει δικηγόρο
την δίκη αυτή την έχω για πάντα χαμένη.
Μην με κοιτάτε έτσι απορημένοι κύριοι δικαστές
το γνώριζα ότι το παιγχνίδι ήταν στημένο
μα πριν με καταδικάσετε, ίσως θα ήταν καλό
να μάθετε πρώτα να αγαπάτε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου