Το άγγιγμα της ψυχής δεν πιάνεται,
σαν τον αέρα
που περνά
το γρήγορο
βλέμμα μιας ματιάς,
κύμα είναι
που χάνεται.
Εσύ σκιά που
με άγγιξες,
εκεί που ήμουνα
μόνος
την καρδιά σου
μου άνοιξες
μου έφυγε ο
πόνος...
Την νυχτιά που ήρθες εσύ,
γίναμε στάλες στη βροχή
σου είπα δίχως να σκεφτώ,
πως μόνο εσένα αγαπώ
Μου έδωσες λόγο για να ζώ
δρόμους για να χαράζω,
σε ανείπωτα μέρη να βρεθώ
πίσω να μην κοιτάζω!
Παύλος Παυλίδης 17 /07/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου