Ένα χαμόγελο σου φυλάκισα με τις άκρες των ματιών μου.
Ένα τόσο δα μικρό..
Να ήξερες μόνο πόσο ανάγκη το είχα ...
Να ήξερες πόσο μακριά με ταξίδεψες,
γιατί ήταν πέρα για πέρα αληθινό !!!
Με άφησες να διαβώ πεδιάδες γεμάτες όμορφα λουλούδια.
Να κολυμπήσω σε καθάρια νερά που καθρεπτίζεσαι μέσα τους.
Σε μια βαρκούλα είχες αφεθεί στον ώμο μου,
εκεί στην λιμνούλα του έρωτα μας!!!
Μετά ήρθε το σιωπηλό άγγιγμα σου....
Μύρισε το χώμα σαν να ήταν έτοιμο να δεχτεί το πρωτοβρόχι,
μα έξω είχε άνοιξη,ούτε καν ένα συννεφάκι.
Απλώς στο στόμα μου ένιωθα την γλύκα των χειλιών σου.
Συνέχισε καρδιά μου να χαμογελάς,
Συνέχισε γλυκά να με ταξιδεύεις...
Παύλος Παυλίδης 21/07/14
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου