Στην θάλασσα των ματιών σου χάθηκα
βαρκούλα που έψαχνε απάνεμο μέρος να κρυφτεί
και εσύ τότε μου ψιθύρισες αργά
λόγια αγάπης που τόσο ήθελα να ακούσω.
Στα βράχια σου έγινα αφρός
ξεχάστηκα εκεί για πολύ λίγο
θέλοντας να ξαναγίνω μεγάλο κύμα
για να έρθω γρήγορα κοντά σου.
Μου είπες λόγια της σιωπής
μέσα από ένα κοχύλι της θάλασσας
αγναντεύοντας το ηλιοβασίλεμα
περιμένοντας να έρθει το σκοτάδι.
Στην θάλασσα των ματιών σου χάθηκα
ακόμα μια φορά και δεν μετάνοιωσα
που άφησα μακριά να με ταξιδέψουν
σε ταξίδια που δεν έχουν γυρισμό.
Ταξιδιαρικο!
ΑπάντησηΔιαγραφή